|
Mieczyki ze względu na swe kolory i formy są gwiazdą pierwszej wielkości w rodzinie
kosaćcowatych. Niepozorni przodkowie tych roślin pochodzą z różnych rejonów Afryki,
ale także z Europy Środkowej i okolic śródziemnomorskich. Dzikie gatunki mieczyków,
można czasem zobaczyć w ogrodzie botanicznym.
|
 |
|
|
Na ścianach Pompei odkryto namalowane gladiole. Z gatunków podstawowych powstały
liczne krzyżówki. Ich silne pędy z dużymi kwiatami, odpowiednie do wazonów ustawionych
na podłodze, są dobrze znane.
W kolorowych katalogach z wiosennymi kwiatami znajdują się krzyżówki o fantazyjnych
nazwach, na przykład: mieczyk storczykowaty lub mieczyk motylkowaty. Takie drobne
mieczyki osiągają około 50 cm wysokości i nadają się do uprawy na wąskich rabatach
i w małych ogródkach. Nie trzeba im zapewniać podpórek, gdyż ich pędy kwiatowe ze
zwiewnymi kwiatami nie są tak ciężkie jak u odmian o dużych kwiatach.
|
|
Bulwy mieczyków są sadzone na wiosnę. Po kilku tygodniach wypuszczają nowe pędy
kwiatowe, które bogactwem kolorów nie ustępują gatunkom o dużych kwiatach.
Pielęgnacja i przechowywanie.
Liście mieczyków należy oddzielić od pędów, a końce pędów przyciąć ukośnie.
Wazon napełnia się wodą tylko do połowy, dodając środek utrzymujący świeżość
kwiatów ciętych - jeśli go nie zastosujemy, wodę należy zmieniać codziennie.
|
|
|
|